مســــــــــتانه

هر چه گشتیم در این شهر نبوداهل دلی . . . . . که بداند غم دلتنگی وتنهائی ما

مســــــــــتانه

هر چه گشتیم در این شهر نبوداهل دلی . . . . . که بداند غم دلتنگی وتنهائی ما

اکس + کنکور ...

اینجانب بعنوان یک جوات ببخشید! جوان ایرانی! رسما به خاطر پخش برنامه های آموزشی و اطلاع رسانی در مورد قرصهای X کمال تشکر را دارم! چون با دیدن این برنامه ها مخصوصا "جزیره X " دیگر نگران مشکلات هاضمه و گلاب به روتون یبوست نیستم ...

در خبرها خوندم "مصرف قرصهای X در ایران 2 برابر شد!" این هم یکی دیگه از نتایج و تاثیرات مثبت این برنامه ها!

یکی نیست بگه آخه تو که نمی تونی خیلی چیزا رو نشون بدی، *** میخوری برنامه در مورد یک مساله مورد دار میسازی! یا مثل آدم همه چیز رو نشون بده یا اگه میخوای فقط از یه پارتی رقص نورشو نشون بدی نسازی بهتره! واسه خودت میگما وگرنه ما که چشم و دل سیریم!!!

 

--------------------------

 

امروز برای شما ثابت میکنم اگه کنکور یا هر امتحان بزرگ دیگری رو قبول نشدید مشکل از شما نیست! وقت بسیار کم است!

 

اگر داوطلب در کنکور پذیرفته نشد، هیچ تقصیری متوجه او نیست؛ زیرا سال فقط 365 روز دارد، در حالیکه . . .

 

1-در سال، 52 جمعه داریم و می دانید که جمعه ها فقط برای استراحت است. به این ترتیب، 313 روز می ماند.

2-حداقل 50 روز تعطیلات تابستانی است و چون هوا گرم است، مطالعه دقیق مشکل است؛ پس 263 روز دیگر باقی می ماند.

3- در هر روز 8 ساعت خواب برای بدن لازم است که جمعا 122 روز می شود؛ بنابراین، 141 روز باقی می ما ند.

4-برای سلامت جسم و روح، روزانه یک ساعت تفریح لازم است که جمعا 15 روز می شود؛ پس 126 روز باقی می ماند.

5-دو ساعت هم در روز برای خوردن غذا (صبحانه، نهار و شام) لازم است که در کل 30 روز می شود؛ پس 96 روز دیگر باقی می ماند.

6-یک ساعت در روز برای گفتگو و تبادل افکار بصورت تلفنی با دیگران ضروری است؛ زیرا انسان موجودی است اجتماعی. این خود 15 روز از کل سال است. بنابراین 81 روز از سال باقی می ماند.

7-روزهای امتحان دستکم 45 روز از سال را به خود اختصاص می دهد و، نظر به حجم بالای درسها و خستگی ناشی از امتحان، 36 روز دیگر باقی می ماند.

8-تعطیلات نوروز و اعیاد مختلف دستکم 30 روز در سال است، مگر می توان در این اعیاد وقت را به مطالعه گذراند؟ پس 6 روز باقی می ماند.

9-در سال، حداقل 3 روز به بیماری می گذرد و 3 روز دیگر باقی می ماند.

10-سینما رفتن و سایر امور شخصی هم لااقل 2 روز از سال را پر می کند؛ پس فقط یک روز دیگر باقی می ماند.

11-یک روز باقیمانده هم همان روز تولد شماست؛ چگونه می توان در آن روز بخصوص درس خواند؟؟؟

*** تازه وقتای مربوط به وبلاگ نویسی و وبلاگ خونی و شیطونی های جوانانه! و ... رو حساب نکردم!

 

پس داوطلب نمی تواند امیدی برای قبولی در دانشگاه داشته باشد!!!

 

پس به حرف من گوش کنید و بیخیال کنکور و کاردانی به کارشناسی و ارشد و دکترا بشید!!! سوات میخواین چیکار!

 

-----------------------------

امروز در N سال پیش ...

 

*** به روایت روزنگار(تقویم تاریخ) اسقف جیمز آشرUssher ، توفان نوح ( The Great Deluge ) بیست و پنجم نوامبر سال 2348 پیش از میلاد آغاز شد. طبق این روزنگار ، نوح که از پیش وقوع این توفان به وی الهام شده بود، یک کشتی ساخت و گروهی از مردم و موجودات دیگر را در آن قرار داد که نجات یابند و نسلشان منقرض نشود.

     بعضی را نظر بر این است که بقایایی که در کوههای آرارات کشف شده و هنوز باقی است متعلق به همان کشتی نوح است که پس از رفع توفان در آنجا بر زمین نشسته است.

     به نوشته اسقف آشر، از سه پسر نوح «سام Shem ، حام و یافث، یافظ) «Japheth» بعدا سه گروه جمعیت به وجود آمدند که اعراب و یهودیان از نسل سام هستند).

    دیگران که در این زمینه مطالعه کرده اند وقوع توفان نوح را در اواخر ماه نوامبر ، ولی هزاران سال پیش از زمانی که اسقف آشر به دست داده رقم زده اند.

 

*** [4 آذر 1345] - استاد جبّار باغچه بان مؤسس نخستین مدرسه کودکان ناشنوا درایران چهره درنقاب خاک کشید. استاد درسال1302هجری شمسی نخستین کودکستان ایرانی را بنام «باغچه اطفال» درتبریز تأسیس کرد و این آغازی برای باغچه بان بود تا بتواند سخن گفتن را به کودکان ناشنوا بیاموزد. وی درسال1313هجری شمسی نخستین مدرسه کودکان ناشنوا را دایرکرد ومدتی بعد شیوه ای برای زبان آموزی کودکان ناشنوا ابداع کرد که درسراسر جهان به عنوان مترقی ترین روش شناخته شد. جمعیت حمایت ازکودکان کرو لال نیز به همت استاد جبارباغچه بان درسال1323هجری شمسی پایه گذاری شد.

    روحش شاد ...

-------------------------

<اینو با حالت التماسانه من بخون!> خواهشا، جون بچتون اگه چک خورد کن (ازینا که چک میخرن) سراغ دارین یه خبر به من بدید. پورسانت شما هم محفوظه ... هم اکنون نیازمند یاری سبزتان هستم ...

 

شاد و پارسی زی ...